Matrioshka Travels

Definicja parku narodowego w Indiach znacznie odbiega od tego, co zazwyczaj spodziewamy się zastać w miejscu objętym najwyższą formą ochrony przyrody. Główna brama Sanjay Gandhi National Park leży w bezpośrednim sąsiedztwie z ruchliwą i zakurzoną ulicą dzielnicy Borivali, a sam park jest z trzech stron otulony przez tę największą metropolię Indii.  Nadzieje na znalezienie spokojnej przestrzeni blisko natury nie opuściły mnie jednak tak szybko. Po uiszczeniu drobnej opłaty za wstęp do Parku, od razu udaliśmy się w stronę wypożyczalni rowerów. Jaskinie, które chciałam zobaczyć znajdują się 7 km od głównej bramy. Wypożyczenie rowerów na dwie godziny kosztowało jedyne 60 rupii, czyli 3,30 zł, chociaż pojazdy nie były pierwszej nowości. Skrzypiały i stukotały jak ofiary najgorszego traktowania. Pierwsze kilometry drogi wewnątrz Parku Narodowego wbrew moim oczekiwaniom nie pozwoliły uwolnić się od dźwięku samochodów i ukropu miasta okrytego smogiem. Co chwilę wyprzedzały n...

Ten wieczór spędziłam w domu sama. Nie miałam ochoty na spotkanie ze znajomymi, więc Anoop wybrał się do knajpy sam. W mieszkaniu w Royal Palms często słychać różne dziwne dźwięki: skrzypienie windy, łoskot na klatce schodowej, lanie wody, buczenie wiatru lub nawoływanie. Ale po dwóch godzinach siedzenia w pokoju, pojawiły się odgłosy, których wcześniej tutaj nie słyszałam. Było to jakby przesuwanie worka foliowego, czasem stukanie i pukanie. Raz usłyszałam, jak metalowe naczynie spadło z suszarki w kuchni. W końcu zebrałam się na odwagę i poszłam zobaczyć, co też takiego wydaje te dźwięki w dalszej części mieszkania. Zawsze, kiedy oglądam horrory, nie mogę zrozumieć, jak ci ludzie mogą z taką odwagą iść w stronę dziwnych odgłosów wydawanych przez duchy czy inne potwory. Ale kiedy wczoraj wyszłam z pokoju na poszukiwanie źródła nieznanych wcześniej dźwięków, wiedziałam, że ciekawość jest silniejsza niż strach. Powoli przeszłam przez korytarz aż do kuchni. Zapaliłam światło i ...

Pięć godzin drogi od Bombaju to zupełnie inne Indie i jak na każdej wsi, dominuje tu krajobraz rolniczy i idylliczny. Ranmala to wieś położona 60 km od Pune, spokojna, cicha i chłodna o świcie. Rodzice Anoopa mają tu sześć akrów ziemi, na której co roku uprawiają inne rośliny. Tym razem są to orzechy ziemne, granaty, trzcina cukrowa, cebula i buraki. Spacerując wśród pól, słyszy się tylko dźwięki zwierząt: w oddali muczą krowy, skrzeczą i piszczą różnorakie polne ptaki, czasem dosłyszy się śpiew pawia albo grzechot jaszczurki przebiegającej po żwirze. Psy szczekają hurtowo, ale o południu jest cicho. Upał usypia wszystkie zwierzęta.   Ranmala jest położona na płaszczyźnie w Ghatach Zachodnich, więc temperatura w nocy spada w listopadzie do jedenastu stopni. Po zachodzie słońca gwiazdy stopniowo nakrapiają niebo, ale księżyc rozświetla jego większą część. Słabe napięcie elektryczne sprawia, że żarówki dają jedynie prowizoryczne światło.   Dom rodziców ...

W Indiach na porządku dziennym jest mówienie innym, co mają robić i zaskakująco niski współczynnik empatii. Trzeba odpuścić i pogodzić się z chwilową utratą niezależności i możliwości samostanowienia. Nie liczy się, że ktoś obok śpi, dalej rozmawia się głośno. Nie ważne, że ktoś chce przejść przez ulicę, nikt się nigdy nie zatrzyma. Co tam, że ktoś jest zmęczony. Znajomi wpadną na drinka i zostaną do trzeciej. Nie pyta się o zdanie. Trzeba się dostosować. Nie miałam więc wyboru, kiedy wrobiono mnie w gotowanie obiadu dla całej rodziny. Kuchnia Deepy Do pułapki w postaci kuchni zaciągnięto mnie poprzez propozycję nie do odrzucenia, żebym  pomogła  dzisiaj w gotowaniu. Rzadko pomagam, bo mama Anoopa niemalże zawsze odmawia, gdy proponuję trochę ją odciążyć. Tutaj przed każdym posiłkiem trzeba spędzić dłuższy czas w kuchni. Czasem przygotowanie lunchu zajmuje trzy godziny ze względu na różnorodność potraw i przymus upieczenia zarówno placków ćapati i ugotowania ryżu. Ki...

Lekki uśmiech wyrażający błogi spokój, długa broda okalająca ślimacze usta, zapuszczone i wyschnięte na wiór włosy ukryte pod bawełnianym turbanem i oczy mówiące, że oświecenie, wszechwiedza i ekstaza nie opuszczają go nawet na moment - to twarz typowego indyjskiego godmena. Na podstawie własnych rozmyślań i świetnej roboty PR-owców ci biznesmeni o wątpliwym uduchowieniu zdobywają rzesze wyznawców w Indiach i za granicą.  Jaggi Vasudev Noszone przez nich białe szaty sięgające ziemi są jakby przebraniem za mędrca z początków naszej ery. Jednocześnie taki strój wysyła silny komunikat, że umysł owych guru osiągnął stan znacznie wyższy od przeciętnego pana Kumara, który jest rzekomą ofiarą mody, nosząc zwykłe dla naszych czasów dżinsy i koszulę. Jaggi Vasudev to jeden z takich samozwańczych mistyków, którego zasięg dotarł już na co najmniej cztery kontynenty. Ten tamilski biznesmen od trzech dekad zajmuje się prowadzeniem swojej sekty o nazwie Isha Yoga, która oficjalni...

Poruszanie się po Bombaju mimo ogromnych przestrzeni i korków jest proste i przyjemne dzięki dalece rozbudowanej sieci transportu miejskiego, a w szczególności riksz. Jeśli zna się parę zwrotów w hindi i mniej więcej pamięta plan miasta, przemieszczanie się jest tu dziecinnie proste, a przede wszystkim - bezstresowe.   W europejskich miastach zawsze denerwował mnie odwieczny aspekt nerwowości i pośpiechu związany z transportem miejskim. Przed wyjściem należy sprawdzić godzinę odjazdu tramwaju lub autobusu, a nie daj boże się spóźnić, szczególnie w weekend, bo wtedy człowiek jest skazany na marnowanie czasu na przystanku przez co najmniej dwadzieścia minut.   W Bombaju tego rodzaju pośpiech nie istnieje. Wystarczy wyjść z domu, a niemal natychmiast pojawi się przed nami przejeżdżająca riksza, która zabierze nas gdzie tylko sobie życzymy - teoretycznie.   Riksze zatrzymuje się machnięciem ręki lub samym spojrzeniem, a kiedy ta zwolni, natychmiast...

Jestem właśnie w drodze do Hampi. W ciągu siedmiu godzin przejechaliśmy póki co trochę ponad 200 km. Autobus turla się po wyboistych drogach Maharasztry, podskakuje, przechyla, zwalnia i przyspiesza. To i tak pojazd o w miarę dobrym standardzie. Są łóżka z kocami i zasłonami, ale prądu w gniazdku nie ma, a lampka nie działa. Jedynie wiatraczek nad siedzeniem działa nadzwyczaj intensywnie, wydmuchując lodowate powietrze prosto w moje stopy.  Ambassador, najciekawszy samochód Bombaju Autobus zatrzymuje się przy poboczu, jak tylko pojawią się drobni sprzedawcy ćaj, bhel puri i wody. Wchodzą ci panowie do autobusu i melodyjnym nawoływaniem zachęcają do kupna przekąsek. Ćaaaaaajjjjaa. Paniii, paniiiiii. Only ten rupees, darjeeling ćaaajjj, darjeeeling.   Karnataka Mimo że obok Pune przebiega obwodnica, autobus wjechał do centrum miasta, bo była jedna osoba, która rzekomo wykupiła miejsce na tę podróż. Pojazd zatrzymał się gdzieś na obrzeżach centrum i stał t...

W Indiach mieszka miliard 200 milionów ludzi, a w samym Bombaju około 20 milionów. Nadmiar ludności powoduje całkiem zabawne sytuacje, które z czasem mogą porządnie denerwować.  Bombaj, Dahi Handi 2013 W Bombaju warto zarezerwować miejsca w kinie dość wcześnie, bo zdarza się, że nawet w środę czy wtorek o południu, czyli wydawałoby się w czasie, gdy wszyscy powinni być w pracy, nie ma wolnych miejsc.   Wielokilometrowe korki w mieście na pięcio-siedmiopasmowej jezdni są czymś oczywistym w godzinach szczytu, ale zdarza się, że utknie się wśród tysięcy samochodów, ryksz, ciężarówek, motocykli i rowerów o godzinie trzynastej. Tak bez przyczyny.  Kiedyś przejazd 25 kilometrów z jednej części miasta do drugiej zajął mi trzy godziny. Na miejsce dojechałam o godzinę za późno i straciłam bilety na koncert polskiego pianisty. Mieszkania w Bombaju Nadmiar ludności niesie ze sobą również pozytywy, bo każdy gdzieś musi przecież pracować. Stojąc w k...