Saint Petersburg

In January 2012 I lived for one month in Saint Petersburg. It was basically an everlasting darkness. It was bright at 11:00 in the morning, and dark at 16:30. The most difficult were mornings when after waking up it was still dark for around three hours. And I mean it: really dark. As if every day you were to get up in the middle of the night and lead your life in a regular rhythm. I truly admire people who live in Saint Petersburg. Not only is it freezing cold most of the year, but it is also dull and grey even in May.
I took this picture next to the Peterhof Palace. It is so gloomy that the sea is hardly visible. The second matrioshka was a gift from my Russian friend. What surprised me is that in Russia people give presents to each other at New Year's Eve. This is what I got. Of course, no matrioshka can replace the pink superstar from Estonia, so this is the only picture of the red one I've taken so far. 

When you are in Russia, you better learn Cyrilic. I realized that the restaurants where there was no menu in English, were much cheaper than those assigned for tourists. I could only stammer some 'words' in Russian when ordering food, but it was more satisfactory and pleasantly challenging than going the easy way and visiting a touristic cafe. So people, learn Cyrilic and some basic phrases in Russian before traveling to Russia! This is a good advice from Matrioshka ;-)

This is May. I came back to Saint Petersburg for three days after my 3,5-month long trip to India. In Poland there is this saying: 'In May it's like in a grove' - 'w maju jak w gaju'. It means that trees and fields are already covered with the abundance of lush green. But not in Saint Peterburg, no, no. In the beginning of May I felt like in the beginning of March in Poland: no colors, no sun, no warmth at all. It was 11 degrees, and the bushes were just dry, miserable stalks, brown branches of trees were countering the whiteness of sky, and I had to wear my gloves again, after months of heat in India. 

All in all, I was happy to see this beautiful city, the Venice of the North, as they call it. Nevertheless, cold places are not my favorite ones.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Duchowość na sprzedaż

Image
Lekki uśmiech wyrażający błogi spokój, długa broda okalająca ślimacze usta, zapuszczone i wyschnięte na wiór włosy ukryte pod bawełnianym turbanem i oczy mówiące, że oświecenie, wszechwiedza i ekstaza nie opuszczają go nawet na moment - to twarz typowego indyjskiego godmena. Na podstawie własnych rozmyślań i świetnej roboty PR-owców ci biznesmeni o wątpliwym uduchowieniu zdobywają rzesze wyznawców w Indiach i za granicą.  Jaggi Vasudev Noszone przez nich białe szaty sięgające ziemi są jakby przebraniem za mędrca z początków naszej ery. Jednocześnie taki strój wysyła silny komunikat, że umysł owych guru osiągnął stan znacznie wyższy od przeciętnego pana Kumara, który jest rzekomą ofiarą mody, nosząc zwykłe dla naszych czasów dżinsy i koszulę. Jaggi Vasudev to jeden z takich samozwańczych mistyków, którego zasięg dotarł już na co najmniej cztery kontynenty. Ten tamilski biznesmen od trzech dekad zajmuje się prowadzeniem swojej sekty o nazwie Isha Yoga, która oficjalni...
Read more

Riksze w Bombaju

Image
Poruszanie się po Bombaju mimo ogromnych przestrzeni i korków jest proste i przyjemne dzięki dalece rozbudowanej sieci transportu miejskiego, a w szczególności riksz. Jeśli zna się parę zwrotów w hindi i mniej więcej pamięta plan miasta, przemieszczanie się jest tu dziecinnie proste, a przede wszystkim - bezstresowe.   W europejskich miastach zawsze denerwował mnie odwieczny aspekt nerwowości i pośpiechu związany z transportem miejskim. Przed wyjściem należy sprawdzić godzinę odjazdu tramwaju lub autobusu, a nie daj boże się spóźnić, szczególnie w weekend, bo wtedy człowiek jest skazany na marnowanie czasu na przystanku przez co najmniej dwadzieścia minut.   W Bombaju tego rodzaju pośpiech nie istnieje. Wystarczy wyjść z domu, a niemal natychmiast pojawi się przed nami przejeżdżająca riksza, która zabierze nas gdzie tylko sobie życzymy - teoretycznie.   Riksze zatrzymuje się machnięciem ręki lub samym spojrzeniem, a kiedy ta zwolni, natychmiast...
Read more

Ucieczka od przyrody

Image
Ostatnio posłuchałam konferencji NASA o tym, że odkryto 7 planet, na których mogą być dobre warunki do uformowania się życia. Wielkość i temperaturę mają bardzo podobną do ziemskiej, ale widok z ich powierzchni jest zdecydowanie kosmiczny: olbrzymie czerwone słońce i sąsiadujące z nim planety z wyraźnie rysującą się strukturą. Słuchałam o tych rewelacjach z zapartym tchem, bo w zgiełku miasta i w czterech ścianach biura nieziemsko jest przypomnieć sobie, że jesteśmy wszyscy zawieszeni gdzieś w kosmosie. Tacy malutcy z wielkimi problemami, które są jak pyłek kurzu przy majestacie wszechświata.  Źródło: NASA Opis widoku z powierzchni Trappist 1e pobudza wyobraźnię. Najbardziej chyba działa na nią to, że takie planety istnieją i że gdzieś tam 40 lat świetlnych od nas są inne światy, być może inne ekosystemy i powalający widok na niebo. Naukowcy NASA powtarzali na ostatniej konferencji, że ludzkość nie powinna już pytać, czy istnieje życie w kosmosie, tylko zastanawiać się, g...
Read more